Begin jaren negentig zat hij op de kunstacademie in Enschede (AKI) en studeerde af bij Media Kunst. Nu werkt hij met allerlei media; zoals video, geluid, tekenen, zeefdruk en schilderen. Alles is zelfgemaakt. Hij maakt een nieuw middelgroot schilderdoek, dat betekent katoen opspannen op een spieraam, goed prepareren en dan wit maken. De ondergrond zie je nog door de dunne verflagen heen en daarom is het materiaal van het doek van belang. Met een paar lijnen en kleurvlakken suggereert hij een ruimte en daarin verschijnen enkele figuren uit de krant. Deze personages - afkomstig uit verschillende nieuwsfoto’s - staan nu los van het nieuwsonderschrift, en ze komen elkaar in deze nieuwe omgeving tegen. Maar waar zijn ze? Zijn geschilderde ruimtes bepalen summier binnen of buiten, meer informatie geven ze niet. De figuren zijn juist heel erg precies uitgewerkt. Samen komen ze tot leven en vertellen een associatief verhaal. Gelaagd en zonder begin of einde blijven ze in die ruimte met elkaar bezig.

Het nieuwe atelier in de Van Hetenstraat zal voor hem een werkplek moeten worden om geconcentreerd kunst te maken. Zoiets moet groeien. Hoe het licht door de ramen valt en elk seizoen zich herhaald daar hecht hij aan. Hij laat goede herinneringen achter in zijn oude atelier, aan de beschuttende tuin, de bomen en het verwilderde groen waar hij nu op uit kijkt. Dat bracht inspiratie voor een kunstproject getiteld “De Geheime Tuin”.

In de Van Hetenstraat heeft hij geen eigen tuin. Maar thuis heeft hij een mooie tuin, tenminste als je van een kunstenaarstuin houdt.

Website www.tonkruse.nl